De heenreis

Om 2u30 loopt onze wekker af en maken wij ons klaar om naar Amerika te vertrekken. De kinderen zijn onmiddellijk klaarwakker en werken enorm goed mee ondanks het vroege uur. De taxi arriveert mooi op tijd en om 4u15 zijn we gepakt en gezakt in Zaventem, waar we beziens hebben met onze bagage en onze drie kleine kindjes. We begeven ons naar de incheckbalie van British Airways en hopen daar te horen te krijgen dat wij gewoon zullen vertrekken. Heel normaal is dat niet, want Heathrow is nog altijd gesloten omwille van de aswolk. We worden wel al ingecheckt maar moeten wachten op meer info van de informatiebalie van British Airways die pas om 6u opent. Er worden wat probleempjes gemaakt over het gewicht van onze koffers: wij mochten 5 koffers van 23 kg hebben, maar gemakkelijkheidshalve hield ik het op 4 koffers, maar wel met een gemiddeld gewicht van 26 kg en dat mocht dus niet We hadden vervolgens de keuze: 52 euro bijbetalen of overtasten. Gelukkig had ik nog een extra grote sporttas bij voor “je-weet-maar-nooit” situaties en deze kwam nu goed van pas. Uit elke koffer werden wat spullen gehaald en vervolgens in de extra valiesns gestopt en zo konden we toch mee zonder extra kosten!
Vervolgens begeven we ons naar de douane waar onze handbagage en wijzelf gecontroleerd worden. De handbagage is in orde, maar bij mij en de kinderen “piept” het ding en wij mogen dus gefouilleerd worden, alles blijkt in orde te zijn en ze wensen ons een prettige reis. Ik word ondertussen toch weer wat nerveus (altijd als ik in een vliegtuig moet), maar de kinderen zijn enthousiast en alles verloopt zoals het zou moeten verlopen, dus stressen is niet nodig. We kunnen mooi op tijd boarden en om 7u30 zitten wij klaar om op te stijgen en dan vindt Sien het nodig om te protesteren => ze wil op mama schoot zitten, maar het mag niet gezien ze twee jaar is. Dus tijdens het opstijgen (tot de gordels los mogen en zij dus bij mij kan zitten) klinkt Sientje haar gebruil! De rest van de vlucht gaat het prima en een uurtje later wordt de landing, met hetzelfde verhaal van Sien, ingezet. De reden dat wij voor tussenstop Londen kozen was dat wij maar één keer moeten inchecken alsook onze bagage en wij dus in Londen gewoon kunnen verdergaan naar de gate van bestemming. Ook hier wordt alles nogmaals gecontroleerd en dan is het wachten geblazen. We gaan iets drinken en Sien valt vrij snel in slaap terwijl Finn en Tijl volop genieten van wat er allemaal rondom hun gebeurt. Ik vind Zaventem al een grote, drukke luchthaven, maar als je dan Londen Heathrow ziet… We worden zelfs met de trein naar onze gate gebracht! Hier moeten we wat langer wachten om te boarden, maar dan worden eerst de families met kleine kinderen afgeroepen en zo zitten wij als één van de eersten in het vliegtuig. We hebben de middenrij van vier personen en een zitje apart dat door Jimmy gebruikt wordt. Hier mag Sien wel op mijn schoot en krijgen we een extra riempje hiervoor en inderdaad, het helpt, geen kik! De vlucht zelf verloopt goed: de kinderen weten zich bezig te houden, slapen een beetje, kijken tv, tekenen, eten, drinken en om 14u50 plaatselijke tijd, landen wij in het regenachtige San Fransisco. Hier verwachten wij ons aan een zeer uitgebreide conrole en aan een lange rij aan ie controle, maar gelukkig hebben wij dus kinderen bij en krijgen wij voorrang. De controle valt ook mee, vingerafdrukken en oogschan worden van Jimmy en mij genomen, er worden wat vragen gesteld, papieren worden gecheckt en wij mogen beschikken. Vervolgens gaan we om onze bagage en ondertussen worden onze papieren nog enkele keren gecheckt en krijgen we de vraag of wij geen fruit, groenten of vlees bijhebben. Onze koffers hebben wij vlug en even later staan wij buiten, in San Fransisco op een taxi te wachten! In de taxi wordt het Tijltje toch wel wat te veel en valt hij gewoon in slaap. Tja, de kinderen zijn eigenlijk al 22u wakker (op een dutje van twee uutjes na in het vliegtuig) en ook wij zijn doodop. Na tien minuten taxi zijn we op onze bestemming: Radisson Fisherman’s Warf hotel. Het hotel zelf staat ons aan en is zoals het op het internet leek: mooi, proper, groot en vooral de locatie is perfect: namelijk vlakbij Fisherman’s Warf, blijkbaar na Disneyland de populairste toeristische attractie in Californië!
Ook onze kamer staat ons aan en niet veel later, na een vlug badje en een hapje pizza, liggen wij om 18u in ons bedje.