Mesa Verde

We logeren op een boogscheut van het Nationaal Park Mesa Verde en dus is het niet meer dan normaal dat wij er een bezoekje aan brengen. We arriveren vroeg aan de controleposten en rijden naar het visitor center op een zeer onaangename weg gezien ze deze aan het vernieuwen zijn... We kunnen geen geleide tours meedoen gezien deze allen inhouden dat je ladders van verschillende meters moet beklimmen en dat zien we toch niet zitten met drie kleine kinderen (en ik zelf zie mij dat ook niet onmiddellijk doen: op wel, maar af niet). We verkennen het park dus op eigen houtje en bezoeken zo een klein dorpje "in" (letterlijk in dus) de berg. Fascinerend te weten dat jaren geleden mensen op deze manier leefden. Het is toch een wandeling van bijna twee km en op zich is dat niet veel, maar het is constant klimmen en dalen op smalle paden in volle zon, dus toch wel vermoeiend. Wij rijden nog langs enkele viewpoints en zo zien we toch het hele park eigenlijk. Onze volgende bestemming is Durango, een interssant dorpje om het simpel te omschrijven. We stoppen even aan het grootwarenhuis voor zwempampers en véél fruit en daarna naar een campground zodat wij nog kunnen profiteren van het zwembad. Ik volg bij onze zoektocht onze Trotter en deze zendt ons naar deUnitend Campground. De Trotter is blijkbaar niet echt up-to-date want geeft als prijs 30 dollar aan terwijl we hier toch een dikke 45 moeten betalen. Tja, als je weet dat het hier 97 graden fahrenheit is (dus 36 Celsius) heb je al wat meer over voor een idylisch plekje in de schaduw mét een super zwembad. We duiken dan ook onmiddellijk in het verkoelende water en brengen een dikke twee uur door in het heerlijke water. We waren van plan om te barbecuen, maar deze campground heeft geen bbq's ter beschikking dus zet Jimmy zich maar achter de potten en pannen om weer wat lekkers op tafel te toveren. Nog een extraatje op onze campground: de
Durangotrein rijdt dwars door onze camping en vlak voor onze camper heen! Super om te zien én te horen.