Joshua Three

We eten wentelteefjes, klaargemaakt door Jimmy, en even later zetten we een rit van ongeveer 340 km in naar Joshua three. We rijden tien km op dé legendarische Route 66 en we passeren de “schoenenboom”, een boom waar allemaal schoenen in hangen. Op een van onze vorige campgrounds vergaten we een croc van Tijl onder onze camper (allez dat denken we toch) en de andere, waar hij nu toch niets meer is, hangen we gewoon bij in deze boom. Super! Dus voor wie na ons hier passeert, de blauwe Cars-croc is die van Tijltje. ..
Onlangs de grote afstand, lijken we snel op onze bestemming en genieten we van al het moois wat dit nationale park ons te bieden heeft. We doen een wandeling van 2 km naar de Barker Dam, de moeite waard, een zeer mooie tocht die makkelijk wandelt hoewel er toch over stenen geklauterd kan worden wat een meerwaarde voor Tijl betekent. Joshua Three ligt eigenlijk in de woestijn, maar toch is er groen, schaduw (door de rotsen) en zelfs water.
We blijken toch 2u gewandeld te hebben en verkennen de rest van het park al rijdend wat natuurlijk ook de moeite waard is.
Vervolgens rijden we richting San Diego, waar we morgen zullen vertoeven. Onderweg krijgen we te maken met veel wind, zeer veel wind en dat merken we aan de duizenden windmolens die op een bepaald moment langs de weg staan. We besluiten om in Banning een RV te zoeken en het blijkt een KOA te zijn die onze gps aanduidt. Hoewel het nog maar 18u30 is moeten we de “nachtregistratie” gebruiken, dat zijn we niet gewoon van de KOA’s want meestal is zelfs het winkeltje tot na 21u geopend. Er is wel een zwembad, maar als we buiten komen is het toch veel te fris om een duikje te nemen (zelfs voor waterratje en warmbloedig Finneke). De speeltuin wordt wel uitgetest, alsook de douches even later.
Morgen zetten we onze tocht weer wat verder.