Alcatraz

Onze biologische klok begint stilletjes om te schakelen naar de Pacific time! We worden rond 7u wakker en maken ons stilletjes klaar. Vandaag staat een bezoekje aan Alcatraz op het programma! Gisteren waren we van plan om al ticketjes te kopen, maar de rij was net iets te lang naar onze goesting, dus besloten we om het vandaag, in de vroege ochtend te proberen. Ik ga met de kinderen naar de zeehondjes kijken en Jimmy gaat vlug in zijn eentje om kaartjes naar pier 33. Een kwartiertje later zijn we drie (Tijl en Sien zijn gratis) tickets rijker (en 68 dollar armer) en worden wij om 9u15 verwacht om te boarden op de ferry richting het bekende eiland. Tussentijds plegen we nog een telefoontje naar mijn mama en papa en wij kunnen toch wel even bellen voor twee dollar. We zijn ook van plan om te skypen en ons hotel heeft draadloos internet, maar dat wil niet lukken met de laptop van mijn papa die wij mee hebben.
In de rij voor de ferry maken we een praatje met een nederlands koppel dat achter ons staat en zij vertellen ons dat San Fransisco veel beter is dan Los Angeles, waar zij hun reis startten. De boottocht naar Alcatraz is al een belevenis op zich, weer iets anders en de kinderen genieten. Het geeft een speciaal gevoel om deze gevangenis te betreden, je waant je zo in een Amerikaanse film en het is echt zoals op tv: groot, kil, afgelegen en eigenlijk een beetje zoals een gevangenis hoort te zijn: afschrikwekkend! Wij krijgen allen een koptelefoontje met Nederlandse gids die ons meer uitleg geeft over het leven, voor zover je het leven kan noemen, in Alcatraz. Wij zien de cellen, de bezoekersruimte, de eetzaal, bibliotheek, … en het maakt een grote indruk. Om 12u nemen we de ferry terug en we worden ondertussen getrakteerd op regen, ja dat kennen ze hier dus ook! We hebben met mijn ouders afgesproken dat wij rond de middag zouden proberen te skypen vanuit de McDonalds, die vlak aan ons hotel ligt, maar ook dat lukt niet. We eten een hapje en rusten namiddag wat uit in het hotel, want met regen aan Sightseeiing doen, neen dank je. De kinderen spelen mooi samen en genieten even van het “niets” doen, Jimmy kijkt wat tv en ik schrijf wat reisverslagjes op de laptop.
Als het terug zonnig is, trekken we naar Union Square om wat boodschappen te doen. Morgen gaan we de camper oppikken en zeggen we goodbye tegen San Fransisco, een stad die toch een enorme indruk nalaat op ons allen!